63- SQL Constraints(Kısıtlayıcı) Türlerin Kullanımı

• Veritabanımızda bulunan verilere mantıksal kısıtlamalar getirmek için kullandığımız bazı türler vardır.
• Veri modelinde bir genelleme, bütünlük sağlamak açısından önemlidir.
• Kısıtılamalarımızı tablomuzu create ederken tanımlarız.
• Tanımlama aşamasında Null olup olmayacağı başka bir tabloyla ilişkisi olup olmadı vs. gibi tablodaki alanla ilgili spesifik sütün tanımlamaları yaparız.

Constraints Types 

Primary Key Constraint
Birincil anahtar kısıtlayıcı anlamındadır. Her girilen değerin farklı olması demektir. Aynı değerden ilgili sütuna 1 kez girebiliriz.. Her tablonun en fazla 1 adet Primary Key Constraint’i olabilir.
  
Unique Constraint
Tekil alan kısıtlayıcı anlamındadır. Birincil anahtar olan ve tablodaki diğer alanlar içinde aynı içeriğe sahip verilerin olmaması için Unique Constraint tanımlanır. Hesap No primary key ve Sehir No. Unique şeklinde bir tanımlama Unique Constraint’e bir örnektir.

Foreign Key Constraint
Yabancıl anahtar kısıtlayıcı anlamındadır. Bir tablodaki bir sütuna ait verilerin başka bir tablonun belirli bir sütunundan gelmesini denetler.Sadece bağladığımız sütundaki değerleri içerebilir.

Default Constraint
Varsayılan kısıtlayıcı anlamındadır. Tablodaki herhangi bir alan için girilmesi gereken bir değerin atanmasıdır. INSERT komutu için geçerlidir. Örneğin, müşteri tablosunda yeni bir kayıt ekleyeceğimiz zaman o alana default ülke bilgisi için eklenecek değer 'Türkiye' olabilir.

Check Constraint
Kontrol kısıtlayıcı anlamındadır. İstedğimiz formata göre verilerin girilmesini sağlar. Örneğin, Hesap No alanına 7 karakterin girilmesi Check Constraint ile sağlayabiliriz.

Kullanımı;

CREATE TABLE table_name
(
column_name1 data_type(size) constraint_name,
column_name2 data_type(size) constraint_name,
column_name3 data_type(size) constraint_name,
....
);